Κάθε Μεγάλη εβδομάδα να δίνεις αγάπη·
Και κάθε εβδομάδα θα γίνεται μεγάλη απ’ την αγάπη που δίνεις.
Στον διπλανό..
Σ’ αυτόν που σιωπά
Σ’ αυτόν που λυγά
Σ’ αυτόν που αναζητά
Σ’ αυτόν που άγνωμα κομπάζει.
Ὦ γλυκύ μου ἔαρ, απαρχή για καθετί θερμό και τέλος για καθετί ψυχρό,
στόλιζε με ταπείνωση που ανυψώνει.
Να γίνεσαι το κάλλος που αναλογεί στον κόσμο, άνθρωπε!
Που ἔδυ σου τό κάλλος;
Να συγχωράς
Να τιμάς
Να εκτιμάς
Ν’ ακούς…γιατί ξέρεις.
Πάντα ήξερες.
Και το πιο σημαντικό να υπομένεις.
Κάθε μέρα σου τότε θα γίνεται Μεγάλη και θα σου παραδίδει το κάλλος που αναλογεί στην δική σου θυσία.
Ὦ γλυκύ μου ἔαρ, να φανερώνεις την Ανάσταση, μετά τον Γολγοθά που χωρίς αυτόν η ίδια αφανίζεται.
Τότε και μόνο τότε,
Κάθε εβδομάδα θα είναι Μεγάλη
Κάθε στιγμή μεγαλύτερη
Κάθε άνθρωπος, Άνθρωπος.
Οὐκ ἔδυ σου το κάλλος.
Γράφει η Λένα Τόττα, ηθοποιός-φιλόλογος.
