Μα φυσικά κόκκινο από το αίμα του Χριστού που είναι ζωογόνο, πλημμυρισμένο από αγάπη. Για στάσου όμως λιγάκι. Λατρεύω και το κίτρινο, τη δημιουργικότητα, τη χαρά του. Με κάνει να σκέφτομαι τους ήλιους που βρίσκονται τριγύρω μου. Κοίταξε όμως το καλάθι μου. Έχω και μερικά μοβ αυγά. Πολυτελές χρώμα αν και πένθιμο. Μου θυμίζει αυτούς που έχω χάσει. Είναι κι αυτό ένα κομμάτι της ζωής… αρκεί να το χειριστούμε σωστά.
Να μην παραλείψω και τα πράσινα αυγά. Το πράσινο είναι βγαλμένο από την καρδιά της φύσης όπου επικρατεί ισορροπία. «Τα πάντα εν σοφία εποίησεν». Έχουμε όμως και το μπλε το ταξιδιάρικο, το χρώμα του ουρανού και της θάλασσας. Θάλασσες γαληνεμένες αλλά και φουρτουνιασμένες που στο τέλος μας οδηγούν σε ένα λιμάνι, για να ηρεμήσει η ψυχή και το πνεύμα. Ποπό, θα τα ξεχνούσα. Κάθε χρόνο παρόντα στο καλάθι είναι και τα πορτοκαλιά αυγά. Σκορπούν ζεστασιά και αισιοδοξία.
Μα δεν απάντησα το αρχικό ερώτημα. Ίσως αυτό που μετρά στο τέλος είναι να επιλέγουμε το χρώμα που μας ταιριάζει. Σημειώστε ότι δεν είναι καθόλου τυχαίο που το ουράνιο τόξο συμβολίζει την ευτυχία.
Η Μαρία Χριστοδούλου είναι Εκπαιδευτικός
