Η μετακίνηση της διλοχίας της ΕΛΔΥΚ τον Ιούλιο του 1974 από το στρατόπεδο της Δύναμης στην Λευκωσία στην περιοχή την υψωμάτων πάνω από την Λαπηθο και τον Καραβά στον Πενταδάκτυλο. Με την ευκαιρία της δημιουργίας του Μουσείου της ΕΛΔΥΚ θα ήθελα να δώσω την προσωπική μου μαρτυρία, παραθέτοντας τα γεγονότα, για την μετακίνηση της Διλοχίας της ΕΛΔΥΚ τον Ιούλιο του 1974 από την Λευκωσία στην περιοχή Λαπήθου – Καραβά.
Η τουρκική εισβολή με βρήκε να υπηρετώ στην ΙΙΙ Ανωτέρα Τακτική Διοίκηση στην Λευκωσία σαν βοηθός του Διευθυντή του 1ου – 4ου Επιτελικού Γραφείου Αντισυνταγματάρχη Χρίστου Φώτη. Το πρωί της 23ης Ιουλίου 1974 ο Διοικητής της ΙΙΙ ΑΤΔ Συνταγματάρχης Λιανάς, ο Διευθυντής του 3ου Επιτελικού Γραφείου Αντισυνταγματάρχης Σγούρος, με οδηγό τον στρατιώτη Κώστα Κωνσταντίνου και εμένα ξεκινήσαμε για επιθεώρηση της πρώτης γραμμής στην περιοχή της απόβασης των Τουρκικών δυνάμεων.
Μετακινηθήκαμε μέσα από τα χωράφια νοτιοδυτικά του Αεροδρομίου Λευκωσίας για να καταλήξουμε στο δρόμο προς τα Πάναγρα περνώντας μέσα από τα χωριά Γερόλακκος, Άγιος Βασίλειος, Σκυλλούρα, Κοντεμένος, Ασώματος και Μύρτου. Φτάνοντας στα Πάναγρα μετακινηθήκαμε παραλιακά προς την περιοχή της απόβασης καταλήγοντας στην πρώτη γραμμή στην περιοχή του Καραβά, περιοχή η οποία είχε καταληφθεί από τους Τούρκους εισβολείς ενώ στην συνέχεια είχε απελευθερωθεί από την Εθνική Φρουρά.
Από το σημείο όπου στήθηκε το προσωρινό Διοικητήριο της ΕΦ στην περιοχή, ένα δίπατο σπίτι έξω από τον Καραβά έβλεπες τα Τουρκικά πλοία να αποβιβάζουν ανενόχλητα οχήματα, εφόδια και στρατιώτες. Να σημειωθεί ότι είχε προηγηθεί την προηγούμενη μέρα στις 5.00 το απόγευμα της 22ης Ιουλίου 1974 εκεχειρία και κατάπαυση του πυρός. Αφού έγιναν οι επιθεωρήσεις και συσκέψεις στην περιοχή προχωρήσαμε μέσω Πανάγρων προς την Βασίλεια και την περιοχή Λάρνακας Λαπιθου – Αγριδάκι περιοχή στην οποία γινόταν προσπάθεια από τούς εισβολείς να προελάσουν και εκλέξουν την περιοχή η οποία δέσποζε της τοποθεσίας όπου έγινε η εισβολή.
Στην περιοχή συναντήσαμε περιπολίες των Ηνωμένων Εθνών που προσπαθούσαν να χαρτογραφήσουν τις θέσεις της Εθνικής Φρουράς τους οποίους σε έντονο ύφος ο Διοικητής της ΙΙΙ ΑΤΔ απέπεμψε και ζήτησε να μετακινηθούν αμέσως από την περιοχή. Παραμείναμε στην περιοχή μέχρι αργά το απόγευμα επιστρέφοντας στην ΙΙΙ ΑΤΔ στην Λευκωσία αργά το απόγευμα.
Μετά από λίγη ώρα αφότου επιστρέψαμε στην ΙΙΙ Ανώτερα με φώναξε ο Διοικητής Συνταγματάρχης Λιανάς και μου ανάφερε “Θυμάσαι την τοποθεσία με το τάγμα των έφεδρων στον Πενταδάκτυλο;”. Η απάντηση μου άμεσα καταφατική και συνέχισε “Ετοιμάσου να πας στην ΕΛΔΥΚ για να οδηγήσεις τμήματα της στην συγκεκριμένη τοποθεσία για αντικατάσταση του τάγματος των εφέδρων”.
Με όπλο ένα στεν και μια φυσιγικιοθήκη με μετέφεραν στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ όπου με ανέμενε αξιωματικός, δεν θυμάμαι ίσως ο Διοικητής, με τον οποίο μετακινήθηκα σε διάφορές τοποθεσίες εντός του στρατόπεδου το οποίον ητο βομβαρδισμένο και στα υψώματα της Σχολής Γρηγορίου (Grammar School) όπου οι ΕΛΔΥΚΑΡΙΟΙ έκαναν ορύγματα και οχυρωματικά έργα.
Εν τω μεταξύ έφτασαν στο στρατόπεδο επιταγμένα φορτηγά για την μεταφορά των τμημάτων της ΕΛΔΥΚ. Με την επιβίβαση των ΕΛΔΥΚΑΡΙΩΝ στα φορτηγά ο αξιωματικός της ΕΛΔΥΚ μου ανάφερε ότι επικεφαλής της δύναμης θα ητο λοχαγός τον οποίον παρουσίασε (δεν θυμάμαι το όνομα του) και με τον οποίο θα επιβιβαζόμουν σε προπορευόμενο τζιπ και θα ακολουθούσαν τα φορτηγά.
Μπήκαμε στο τζιπ της ΕΛΔΥΚ, μπροστά ο οδηγός με τον λοχαγό και στο πίσω μέρος ο ασυρματιστής μαζί μου. Εν τω μεταξύ είχε αρχίσει να δύει ο ήλιος. Με ρώτησε ο λοχαγός για την αποστολή επιβεβαιώνοντας αυτά που του είχαν διαβιβαστεί και ξεκινήσαμε το ίδιο δρομολόγιο όπως και το πρωί νοτιοδυτικά του Αεροδρομίου Λευκωσίας παίρνοντας τον δρόμο προς τα Πάναγρα.
Σε κάποιο σημείο της διαδρομής ο λοχαγός αφαίρεσε με το μαχαίρι του τα διακριτικά του και τα πέταξε από το παράθυρο. Ενεργεία που αποσκοπούσε την προστασία του από ακροβολιστές. Στην συνέχεια αφαίρεσε το διακριτικό του αλεξιπτωτιστή (φωτογραφία) το οποίο του ζήτησα να μου δώσει πράγμα που έπραξε. Το έχω για 33 χρόνια και το θεωρώ ιερό κειμήλιο της προσφοράς της ΕΛΔΥΚ προς την Κύπρο.
Μετά από την παρέλευση λίγου χρόνου η διακίνησης μας ητο μέσα στο σκοτάδι χωρίς φώτα για όλη την φαλαλκα, περιλαμβομένου και του δικού μας τζιπ. Κατά την διάρκεια της διαδρομής δεν είχαμε επίσης καμία ασύρματη επικοινωνία για σκοπούς ασφαλείας και για να μην διαρρεύσει η μετακίνηση δυνάμεων της ΕΛΔΥΚ προς τον χώρο της εισβολής. Η μετακίνηση σε φάλαγγα και χωρίς φωτισμό ητο δύσκολη και εγενετο με πολύ προσοχή. Κατά διαστήματα παιρνόντας μέσα από τα χωρία της περιοχής, επιβεβαίωνα ότι δεν υπήρξε περαιτέρω προέλαση των Τούρκων προς τα επόμενα χωριά. Προχωρούσαμε σιγά – σιγά προς τα Παναγρα που είναι η πρώτη θαλάσσια περιοχή που συναντάς στον δρόμο προς την Κερύνεια.
Κατά διαστήματα ο επικεφαλής λοχαγός επιβεβαίωνε μαζί μου ότι πράγματι είμαστε στην σωστή πορεία και ότι η καθοδήγηση του οδηγού εκ μέρους μου ήταν σωστή.
Μέχρι τα Πανάγρα δεν συναντήσαμε οποιαδήποτε προβλήματα. Τα δύσκολα ξεκίνησαν όταν μετά τα Πανάγρα έπρεπε να καθοδηγήσω την φάλαγγα προς τον Πενταδάκτυλο για να καταλήξουμε στην πρώτη γραμμή άμυνας της Εθνικής Φρουράς.
Πρέπει να αναφέρω ότι καθ’ολην την διάρκεια της διαδρομής προσευχόμουν στον Θεό να οδηγήσω με ασφάλεια τούς λεβέντες ΕΛΔΥΚΑΡΙΟΥΣ στην καθορισμένη τοποθεσία, όπως μου είχε ανατεθεί. Δεν το κρύβω, 33 χρόνια μετά, ότι ανεβαίνοντας στον Πενταδάκτυλο ένιωθα τεραστία την ευθύνη στους ώμους μου καθ’οτι οι θέσεις της Εθνικής Φρουράς και των Τούρκων δεν ητο σίγουρο ότι ήταν στην ίδια τοποθεσία όπως 8 – 10 ώρες προηγούμενα.
Τα φορτηγά της φάλαγγας, τα οποία ανέβαιναν μέσα από σκοτεινούς ορεινούς δρόμους, δημιουργούσαν τέτοιο θόρυβο που αναγκαζόμαστε κατά διαστήματα να σταματούμε καθ’οτι υπήρχαν συνεχείς πυροβολισμοί και τροχιοδεικτικά βλήματα από διάφορα υψώματα.
Μετά από μια δύσκολή πορεία και με την βοήθεια του Θεού και χωρίς οποιαδήποτε απώλεια καταλήξαμε να φτάσουμε στον προορισμό μας στην περιοχή της πρώτης γραμμής άμυνας της ΕΦ στον Πενταδάκτυλο απέναντι από την τοποθεσία που έγινε η Τουρκική εισβολή.
Η μαρτυρία αυτή θα κατατεθεί στο Μουσείο της ΕΛΔΥΚ και θα γίνει προσπάθεια εντοπισμού του Λοχαγού στον οποίον ανήκει το διακριτικό τον αλεξιπλωτιστή.
ΤΟ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟ ΤΟΥ ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΙΣΤΗ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΛΟΧΑΓΟΥ ΠΟΥ ΗΓΗΘΗΚΕ ΤΗΣ ΔΙΛΟΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΔΥΚ ΤΗΝ 23ΗΝ ΙΟΥΛΙΟΥ 1974 ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΤΗΣ ΕΛΔΥΚ ΣΤΗΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΑΠΟΒΑΣΗΣ.
Κατά τη μαύρη περίοδο του πραξικοπήματος της εισβολής ο Θεόδωρος Χαραλάμπους ήταν Βοηθός 4ου Επιτελικού Γραφείου ΙΙΙ Ανωτέρας Τακτικής Διοίκησης 1974
