Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της σύγχρονης εποχής είναι η εκτεταμένη και σε πολλές περιπτώσεις αλόγιστη και ανεξέλεγκτη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, με το διαδίκτυο να διαμορφώνει πλέον κοινωνικές αντιλήψεις και την πολιτισμική δυναμική για ένα τουλάχιστον μέρος του κοινού. Σε αυτό το πλαίσιο είναι δεδομένο ότι αναδύονται νέες προκλήσεις σε πολλαπλά μάλιστα επίπεδα. Τα μέλη της σημερινής εποχής και κοινωνίας έρχονται αντιμέτωπα με νέα ζητούμενα και σοβαρές προκλήσεις που αφορούν ακόμα και σε φλέγοντα κοινωνικά θέματα, όπως είναι η έμπρακτη εφαρμογή της ισότητας των φύλων και η καταπολέμηση της έμφυλης βίας.
Ένα φαινόμενο που φαίνεται να λαμβάνει σύνθετες διαστάσεις και προεκτάσεις και το οποίο θα αναπτύξουμε στο παρόν άρθρο είναι η «ανδρόσφαιρα» (‘manosphere’, όπως είναι ο όρος στην αγγλοσαξονική βιβλιογραφία). Πρόκειται για έναν όρο που απασχολεί το πεδίο της έρευνας στην ψηφιακή εποχή, προκαλώντας το ερευνητικό μας ενδιαφέρον και τον επιστημονικό προβληματισμό μας. Ο συγκεκριμένος όρος αναφέρεται σε ένα δίκτυο διαδικτυακών κοινοτήτων τοξικής ρητορικής και ειδικότερα ψηφιακού μισογυνισμού. Στόχος αυτών των κοινοτήτων είναι να διαμορφώσουν και να προωθήσουν συγκεκριμένες αντιλήψεις σχετικά με την ανδρική ταυτότητα, τη θέση του άνδρα στη σύγχρονη κοινωνία και τις σχέσεις ανάμεσα στα φύλα. Αυτές οι κοινότητες βλέπουμε πως εκφράζουν μια πατριαρχική αναπαράσταση της αρρενωπότητας και αναπαράγουν επικίνδυνα στερεότυπα για τη γυναίκα. Υποβαθμίζουν τη σοβαρότητα του φαινομένου της έμφυλης βίας, παρουσιάζουν τον φεμινισμό σαν ένα επικίνδυνο φαινόμενο, τις γυναίκες χειριστικές και τους άνδρες θύματα κοινωνικών αλλαγών που λειτουργούν τελικά σε βάρος τους.
Μια θεμελιώδης διαπίστωση στο σημείο αυτό είναι ότι το εν λόγω φαινόμενο δεν σχετίζεται απλώς με μια ψηφιακή τάση της εποχής, αλλά έχει πιο βαθιές ρίζες και γι’ αυτό θα πρέπει να το προσεγγίσουμε με μεγάλη προσοχή και να εμβαθύνουμε σε αυτό. Θα λέγαμε ότι είναι ένας «καθρέπτης» ευρύτερων κοινωνικών εντάσεων και μια δυνητική απειλή για την πρόοδο που έχει σημειωθεί ως προς την ισότητα των φύλων, αλλά και άλλων σημαντικών κοινωνικών κατακτήσεων. Ως εκ τούτου η ανάλυση των καίριων πτυχών της «ανδρόσφαιρας» είναι κρίσιμης σημασίας για την έρευνα, προκειμένου να οδηγηθούμε σε ασφαλή συμπεράσματα για την εξελικτική του πορεία και να μπορέσουν οι σύγχρονες κοινωνίες να σχεδιάσουν αποτελεσματικές παρεμβάσεις που θα προστατεύσουν τις αξίες της δημοκρατίας, της ισότητας και του σεβασμού στο πλαίσιο της νέας, ψηφιακής εποχής.
Συνοπτικά, μπορούμε να επισημάνουμε ότι η «ανδρόσφαιρα» δημιουργεί ένα ψηφιακό πεδίο στο οποίο διαμορφώνονται απόψεις που στόχο έχουν να προβάλλουν παραδοσιακές, συντηρητικές ανδροκρατούμενες αξίες, ενώ παράλληλα υπονομεύουν τη συνεχιζόμενη προσπάθεια για ισότητα των φύλων. Πιο συγκεκριμένα, οι κοινότητες αυτές συχνά προωθούν στερεοτυπικές και ηγεμονικές μορφές αρρενωπότητας, οι οποίες έρχονται σε σύγκρουση με τις αρχές της έμφυλης ισότητας και ενισχύουν ακόμα και επιθετικές στάσεις απέναντι στον φεμινισμό και τα δικαιώματα των γυναικών. Επιπλέον, πολλές από αυτές τις ομάδες υποστηρίζουν ότι οι άνδρες είναι θύματα της «ανδροφοβίας» (misandry), δηλαδή της προκατάληψης κατά των ανδρών.
Το φλέγον ερώτημα που ανακύπτει εδώ είναι το εξής: «Πρέπει να μας ανησυχήσει το φαινόμενο και σε ποιο βαθμό;». Προσωπική τοποθέτηση της γράφουσας είναι ότι πρέπει τουλάχιστον να μας προβληματίσει σε ερευνητικό επίπεδο και να κατανοήσουμε την αναγκαιότητα για τις νέες γενιές να εκπαιδευτούν σε τόσο σοβαρά ζητήματα, όπως είναι η έμφυλη βία, γιατί μεταξύ των προτεραιοτήτων των σύγχρονων κοινωνιών πρέπει να είναι και η δημιουργία διαπροσωπικών σχέσεων που θα θεμελιώνονται στην ενσυναίσθηση και στον αμοιβαίο σεβασμό. Επίσης, κάθε βήμα οπισθοδρόμησης που καταγράφεται σε μια εποχή προόδου, με ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας και με σημαντικά επιστημονικά επιτεύγματα, δεν μπορεί να μας αφήσει απαθείς και αμέτοχους θεατές.
Μια ακόμα διάσταση του θέματος που καθιστά αναγκαία την ενασχόλησή μας με αυτό είναι το γεγονός ότι τέτοιου είδους πλατφόρμες αποκτούν, όπως φαίνεται, ένα ένθερμο κοινό. Όπως υπογραμμίζει η UN Women, η ρητορική της «ανδρόσφαιρας» δεν περιορίζεται πλέον σε περιθωριακές ομάδες του διαδικτύου, αλλά επεκτείνεται σε ένα ευρύτερο μέρος του πληθυσμού και τελικά ο ψηφιακός μισογυνισμός μεταφέρεται στην πραγματική ζωή και στην καθημερινή μας δράση, από σχολικές αυλές μέχρι εργασιακούς χώρους.
Ειδικότερα, επισημαίνει πώς πρόκειται για έναν ταχύτατα αναπτυσσόμενο ψηφιακό χώρο που εισχωρεί σε ένα ευρύτερο κοινό, επηρεάζοντας τις αντιλήψεις, τις κοινωνικές αξίες και τη δημόσια συζήτηση σχετικά με το φύλο και την ισότητα. Η τάση αυτή επηρεάζει και διαμορφώνει τις αντιλήψεις και συμπεριφορές ενός αριθμού ατόμων από τη νέα γενιά ανδρών, κάποιοι από τους οποίους (έστω και ένα μικρό ποσοστό. Δεν θα σταθώ στους αριθμούς, αλλά στα ποιοτικά χαρακτηριστικά του φαινομένου) κινδυνεύουν να ριζοσπαστικοποιηθούν μέσα από τη ρητορική μισογυνισμού και την αποδόμηση των κοινωνικών κατακτήσεων για την ισότητα των φύλων. Η ανάπτυξη αυτών των χώρων ψηφιακού μισογυνισμού μπορεί να συνδεθεί με αυξανόμενη ψηφιακή έμφυλη βία και με κοινωνικό αποκλεισμό. Αυτά τα στοιχεία, αναμφίβολα, κρούουν ένα καμπανάκι κινδύνου για την προσοχή που χρειάζεται να δείξουμε στο φαινόμενο και βέβαια καθιστούν σαφές ότι η έγκαιρη παρέμβασή μας -κυρίως μέσω της εκπαίδευσης- είναι αναγκαία, προτού ο αντίκτυπος αυτής της ρητορικής μισογυνισμού γίνει πιο ισχυρός, με δυσμενείς επιπτώσεις για το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.
Δεδομένου άλλωστε ότι ο εν λόγω ψηφιακός μισογυνισμός μπορεί με μεταφερθεί τόσο σε σχολικά όσο και σε επαγγελματικά περιβάλλοντα, αντιλαμβανόμαστε τη σοβαρότητα του ζητήματος, καθώς κορίτσια και γυναίκες ενδέχεται να αντιμετωπίσουν προβλήματα στην καθημερινότητά τους και να κινδυνεύσουν με περιθωριοποίηση, με αποκλεισμό αλλά και με βίαιες σε βάρος τους επιθέσεις. Ένα ακόμα στοιχείο προβληματισμού μας είναι ότι σε ακραίες περιπτώσεις αυτές οι ιδεολογίες «διασταυρώνονται» με άλλες μορφές ριζοσπαστικοποίησης, συμπεριλαμβανομένων του ρατσισμού, της ομοφοβίας και του αυταρχισμού, ενώ υπάρχουν και καταγραφές σύμφωνα με τις οποίες σε ορισμένα περιστατικά μαζικών πυροβολισμών (massshootings) ή σε ακραίες επιθέσεις κατά της κοινότητας οι δράστες είχαν συχνά έντονη ενασχόληση με τέτοιες μισογυνικές διαδικτυακές πλατφόρμες. Αυτά τα βίαια επεισόδια μπορεί να αφορούν πιο μεμονωμένες περιπτώσεις μέχρι στιγμής, ωστόσο δεν παύουν να είναι πολύ σοβαρά θέματα που οφείλουμε να αναδείξουμε και να αναζητήσουμε τις ρίζες τους.
Η επέκταση της «ανδρόσφαιρας» παρατηρούμε μάλιστα πως συμπίπτει με την αύξηση του συντηρητισμού μεταξύ νέων ανδρών, οι οποίοι προσεγγίζουν τις προσπάθειες για την επίτευξη ισότητας των φύλων ως μια μορφή διάκρισης κατά των ανδρών. Είναι αξιοσημείωτο ότι, σύμφωνα με τα ευρήματα μιας μελέτης που διεξήχθη από των Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών για τις Γυναίκες (UN Women) και την Unstereotype Alliance, οι νεότεροι άνδρες είναι πιο πιθανό να έχουν στερεοτυπικές απόψεις για τους ρόλους των φύλων σε σχέση με άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας. Αυτό είναι ένα ακόμα σημείο που προκαλεί τον προβληματισμό μας, γιατί θα περιμέναμε οι εκπρόσωποι της νέας γενιάς να είναι ανοιχτόμυαλοι, με διευρυμένους τους ορίζοντες της σκέψης και του νου και να επιδιώκουν την ισότητα στην πράξη και μια ποιοτική βελτίωση στις σχέσεις τους.
Ποιες είναι όμως οι επικρατούσες ιδέες και οι ομάδες που διαμορφώνονται στο πλαίσιο της «ανδρόσφαιρας»;
Κατ’ αρχάς είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι ομάδες εντός «ανδρόσφαιρας» δεν μοιράζονται όλες τις ίδιες πεποιθήσεις, όμως πολλές χαρακτηρίζονται από μισογυνισμό, δηλαδή προκατάληψη και εχθρότητα προς τις γυναίκες. Αυτή η τάση αποτελεί συνέχεια παλαιότερων αντιφεμινιστικών κινημάτων και εκφράζει μια ανησυχία για την «εκτόπιση» των ανδρών σε μια κοινωνία που, κατά την αντίληψη αυτών των ομάδων, διάκειται πλέον πιο ευνοϊκά προς τις γυναίκες.
Οι κύριες ομάδες και οι αντίστοιχες ιδεολογίες τους είναι οι εξής:
• Involuntary Celibates (Incels), που μπορεί να αποδοθεί στα ελληνικά ως «Ακούσιοι Άγαμοι»: Τα μέλη αυτής της ομάδας, στην οποία ανήκουν άνδρες που παρά τη θέλησή τους δεν έχουν σεξουαλική ζωή, κατηγορούν κυρίως τις γυναίκες γι’ αυτή την -χωρίς τη θέλησή τους- αποχή. Διατείνονται ότι οι άνδρες έχουν δικαίωμα στη σεξουαλική επαφή και ότι οι γυναίκες τούς στερούν αυτό το δικαίωμα σκόπιμα. Η ακραία κουλτούρα των Incels προάγει κουλτούρα βίας, βιασμούς και συνδέεται με άλλες μισαλλόδοξες ιδεολογίες, όπως ο ρατσισμός και η ομοφοβία.
• Men’s Rights Activists (MRAs), που μπορεί να αποδοθεί στα ελληνικά ως «Ακτιβιστές για τα Δικαιώματα των Ανδρών»: Τα μέλη αυτής της ομάδας συχνά υιοθετούν ένα ακαδημαϊκό ύφος για να ισχυριστούν ότι ο φεμινισμός και τα δικαιώματα των γυναικών -το δικαίωμα ψήφου, εκπαίδευσης, ηγετικών θέσεων- έχουν αδικήσει τους άνδρες και ότι η κοινωνία είναι γυναικοκεντρική.
• Pickup Artists (PUAs), που μπορεί να αποδοθεί στα ελληνικά ως «Καλλιτέχνες της αποπλάνησης»: Διδάσκουν τα μέλη τους πώς να εξαναγκάζουν τις γυναίκες σε σεξουαλική επαφή και χλευάζουν την έννοια της σεξουαλικής συναίνεσης.
Men Going Their Own Way (MGTOW), που μπορεί να αποδοθεί στα ελληνικά ως «Άνδρες που Ακολουθούν τον Δικό τους Δρόμο»: Τα μέλη αυτής της ομάδας υποστηρίζουν ότι η κοινωνία είναι «φτιαγμένη» κατά των ανδρών και ότι είναι καλύτερο να αποφεύγουν τις γυναίκες και γενικότερα την επαφή με την κοινωνία, στο σύνολό της.
Παρατηρούμε ότι οι συγκεκριμένες ομάδες δημιουργούν μια τοξική κουλτούρα μίσους, με εμφανείς συνέπειες για την ψυχολογία των μελών τους, αλλά και για την ευρύτερη κοινωνία. Είναι σοκαριστικό το ότι φτάνουν στο σημείο να διδάξουν στα μέλη τους τρόπους για να εξαναγκάσουν τη γυναίκα σε σεξουαλική επαφή και ότι για εκείνους η εξέχουσας σημασίας έννοια της «συναίνεσης» δεν έχει αξία. Μας ανατριχιάζει και μόνο η σκέψη ότι ένα άτομο με αυτές τις απόψεις και αντιλήψεις θα πλησιάσει ένα κορίτσι ή μια γυναίκα και το πώς μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα αλλά και την ψυχική υγεία αυτού του κοριτσιού ή αυτής της γυναίκας. Συνεπώς, ένα πρωταρχικό συμπέρασμα που εξάγεται από τα προαναφερθέντα είναι ότι οι απόψεις αυτών των ομάδων είναι ακραίες και επιχειρούν τη σύγκρουση ακόμα και με κεκτημένα και με θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Μια ακόμα διαπίστωση που προκύπτει για τις εν λόγω ομάδες είναι ότι, στο βάθος τους, μολονότι ισχυρίζονται πως υπερασπίζονται τα δικαιώματα των ανδρών, επιτίθενται κυρίως στον φεμινισμό και στο πρότυπο της ισότητας, βάζοντας στο στόχαστρό τους θεμελιώδη δικαιώματα των γυναικών, τα οποία έχουν κατακτηθεί με σκληρούς αγώνες, όπως είναι το δικαίωμα της ψήφου και το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Η αμφισβήτηση αυτών των δικαιωμάτων δεν έχει συνέπειες μόνο για τις γυναίκες, αλλά για το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο και αυτό είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό.
Κρίνουμε ότι η αποτελεσματική αντιμετώπιση της «ανδρόσφαιρας» απαιτεί τη συλλογική προσπάθεια εκπαιδευτικών, κοινωνικών επιστημόνων, πολιτικών και της κοινωνίας των πολιτών, για να αναδειχθούν και να αντιμετωπιστούν οι ρίζες της ανισότητας και του μίσους που εκφράζει. Με πολιτικές που προωθούν τον σεβασμό, τη διαφάνεια και τη δικαιοσύνη, καθώς και με εκπαιδευτικές παρεμβάσεις που στοχεύουν στην καλλιέργεια της ενσυναίσθησης, της αλληλεγγύη και της συνεργασίας, μπορούμε να περιορίσουμε το φαινόμενο και να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον όπου θα επικρατούν η ισότητα και ο σεβασμός και θα προάγονται θετικά πρότυπα.
Αναζητώντας παράλληλα το κρίσιμο «γιατί βρίσκει πρόσφορο έδαφος η ανάπτυξη της «ανδρόσφαιρας» βλέπουμε, μεταξύ άλλων στοιχείων, να εκφράζεται σε αυτές τις κοινότητες μια έντονη αντίδραση ανδρών ως προς την απώλεια παραδοσιακών ρόλων και ταυτοτήτων που σχετίζονται με την αρρενωπότητα. Τα άτομα που γίνονται υποστηρικτές αντίστοιχων ιδεολογιών φαίνεται να έχουν την ανάγκη για «επανακαθορισμό» ή ακόμη και για «αντίσταση» σε κοινωνικές αλλαγές που εκλαμβάνουν ως επικίνδυνες και απειλητικές για τους ίδιους και γενικότερα για το φύλο τους. Από αυτή την οπτική, η «ανδρόσφαιρα» δεν είναι απλώς τοξική αλλά και ένδειξη μιας βαθύτερης κρίσης ταυτότητας που χρήζει ολοκληρωμένης ανάλυσης σε κοινωνιολογικό επίπεδο και έγκαιρης παρέμβασης.
Παράλληλα είναι δεδομένο ότι η ψηφιακή εποχή, με την ανωνυμία που προσφέρει στους χρήστες και την ταχύτητα στη μετάδοση της είδησης και στη διάδοση απόψεων, επιτρέπει την ταχύτερη εξάπλωση ακραίων ιδεών που σε παραδοσιακά μέσα θα είχαν πολύ πιο περιορισμένη εμβέλεια. Η «ανδρόσφαιρα» εκμεταλλεύεται αυτήν την ψηφιακή δύναμη για να διαμορφώσει δίκτυα και κοινότητες που συχνά ενισχύουν την απομόνωση, τον ανταγωνισμό και την εχθρότητα μεταξύ των φύλων. Αυτό δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο όπου η ριζοσπαστικοποίηση μπορεί να τροφοδοτηθεί από την απομόνωση και η τοξικότητα να πολλαπλασιαστεί, με αρνητικές επιπτώσεις για τις διαπροσωπικές μας σχέσεις και για την κοινωνική συνοχή.
Η αντιμετώπισή μας δεν μπορεί να είναι μονοσήμαντη, αλλά είναι απαραίτητη μια ολιστική προσέγγιση που θα εστιάζει στην εκπαίδευση, στη δημιουργία θετικών προτύπων για τη νεολαία μας, στην ενίσχυση της ψυχικής υγείας και στην προώθηση του ουσιαστικού και εποικοδομητικού διαλόγου. Η σε βάθος προσέγγιση του υπό εξέταση θέματος και η αποδόμηση των στερεοτύπων που προωθούνται στην «ανδρόσφαιρα» αποτελούν θεμέλιο λίθο για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας που θα σέβεται και θα προωθεί την ισότητα, την αξιοπρέπεια και την αρμονική συνύπαρξη.
Ολοκληρώνοντας, πρέπει να τονίσουμε ότι η εκπαίδευση διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση του φαινομένου της «ανδρόσφαιρας» και των τοξικών προτύπων αρρενωπότητας που αυτή προβάλλει. Η εκπαίδευση τόσο ανηλίκων όσο και ενηλίκων, σε συνδυασμό με ουσιαστικές κοινωνικές παρεμβάσεις, είναι αναγκαίο να θέσουν ως πρωταρχικό στόχο την καλλιέργεια της ενσυναίσθησης, του σεβασμού και της κριτικής σκέψης από πολύ μικρή ηλικία, από τις προσχολικές κιόλας ηλικίες. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να ενταχθούν στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα θεματικές ενότητες σχετικές με την έμφυλη ισότητα, την καταπολέμηση των στερεοτύπων και την πρόληψη της έμφυλης βίας, με έναν τρόπο που θα φέρει τους νέους και τις νέες πιο κοντά μέσα από τη δημιουργία και την υγιή έκφραση συναισθημάτων, αλλά και την ανάδειξη των προβληματισμών τους για το αύριο. Οι νέοι και οι νέες μας να μάθουν να εκφράζονται και να διαχειρίζονται την ένταση των συναισθημάτων που βιώνουν.
Επίσης, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε μια σημαντική παράμετρο του θέματος, ότι η ψηφιακή παιδεία αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη βαρύτητα, ώστε οι νέες γενιές να αναπτύξουν κριτική σκέψη ως προς την πληθώρα πληροφοριών που λαμβάνουν από το διαδίκτυο και να αντιστέκονται στην επιρροή της «ανδρόσφαιρας» και παρεμφερών ακραίων ιδεολογιών. Προγράμματα εκπαίδευσης γονέων και εκπαιδευτικών για τη διαχείριση τέτοιων φαινομένων και η ανάπτυξη εργαλείων υποστήριξης των νέων θα συμβάλλουν ουσιαστικά στην πρόληψη της ριζοσπαστικοποίησης και του ψηφιακού μισογυνισμού.
Επιπλέον, η ενδυνάμωση θετικών ανδρικών προτύπων που προωθούν την ισότητα και τη συνεργασία μεταξύ των φύλων αποτελεί απαραίτητο βήμα για την αποδόμηση της τοξικής αρρενωπότητας. Η ενίσχυση της ψυχικής υγείας και η παροχή υποστηρικτικών δομών για τους άνδρες που αισθάνονται απομονωμένοι ή αποκλεισμένοι θα μπορούσε να μειώσει το αίσθημα της αδικίας που πολλές φορές τροφοδοτεί τη ρητορική της «ανδρόσφαιρας». Αξίζει, δηλαδή, να εξετάσουμε το ζήτημα από όλες τις πλευρές του και να δώσουμε απαντήσεις και λύσεις σε όλα τα καίρια ερωτήματα που προκύπτουν σχετικά με αυτό και τη διάδοση που γνωρίζει -σε έναν τουλάχιστον αριθμό ανδρών εντός και εκτός ψηφιακού κόσμου.
Συμπερασματικά, η «ανδρόσφαιρα» αποτελεί ένα πολυσύνθετο φαινόμενο που εκφράζει και ταυτόχρονα ενισχύει βαθιές κοινωνικές εντάσεις σχετικά με το φύλο και τις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών. Παρά το γεγονός ότι εμφανίζεται ως ψηφιακή κοινότητα, η επίδραση της «ανδρόσφαιρας» επεκτείνεται και στην πραγματική ζωή, δημιουργώντας κινδύνους και δυνητικές απειλές για την κοινωνική συνοχή και την ισότητα και αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα παθογένειες που πρέπει να μας προβληματίσουνε. Η αντιμετώπιση αυτής της ρητορικής μίσους και μισογυνισμού απαιτεί ολιστική προσέγγιση που θα συνδυάζει την πρόληψη, την εκπαίδευση, την υποστήριξη και την ενίσχυση θετικών προτύπων. Η ευαισθητοποίηση και αφύπνιση της κοινωνίας, η κριτική ανάλυση του ψηφιακού περιεχόμενου στο οποίο οι χρήστες εκτίθενται και η ανάδειξη των αρνητικών επιπτώσεων της τοξικής αρρενωπότητας είναι αναγκαία βήματα για να διασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τη νέα γενιά. Είναι επομένως πρωταρχικό ζητούμενο να διασφαλίσουμε για τη νέα γενιά ένα ποιοτικό μέλλον, με σεβασμό στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και με προσπάθεια εξάλειψης του κοινωνικού και επαγγελματικού αποκλεισμού ατόμων λόγω προκαταλήψεων και επικίνδυνων στερεοτύπων. Καθίσταται εμφανές ότι το αύριο ενέχει πολλές προκλήσεις για όλες και για όλους μας, τις οποίες πρέπει να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά, ενώνοντας τη φωνή και τις δυνάμεις μας και επενδύοντας στην παιδεία, την εκπαίδευση και την ενημέρωση των πολιτών σε έναν κόσμο που αλλάζει.
Πηγές άντλησης στοιχείων:
- What is the manosphere and why should we care?
What is the manosphere and why should we care? | UN Women – Headquarters
- Why is the manosphere on the rise? UN Women sounds the alarm over online misogyny
Why is the manosphere on the rise? UN Women sounds the alarm over online misogyny | UN News
